Een korte blik op mijn schrijfsels tijdens de les PAV vandaag...
Zoals zovele keren, sloeg mijn fantasie, wederom op hol..
Wat een gewoon verslag moest worden, werd dit:
Meneertje De Smedt geeft ons uitleg over een mentale kaart en begint met het tekenen van een pietluttige driehoek die eigenlijk maar lulkoek is. Meestertje Kevin springt in en Meneertje De Smedt loopt boos weg.
Hij kan het namelijk niet langer aan dat Meestertje Kevin denkt hem te kunnen overtreffen.
Met baldadige stem en met de argusogen van een grote arend roept hij over de uitleg van Meestertje Kevin uit.
Lieve beweert nu dat ik diepstrekkende gevoelens koester voor Meneertje De Smedt, maar daar zit ze grondig fout. Ik voel namelijk niets voor deze jongen, buiten diepe, diepe, diepe HAAT.
Mopje!
Ik hou innig van zijn hemelse geluiden en z'n gevoelige aanrakingen die mij subtiel raken in het diepste van mijn ziel.
De Smedt maant mij aan om verder te schrijven en niet te stoppen. Hij wil duidelijk dat ik mijn duistere gedachten blijf spuien over hem?
Ja, dat denk ik, hij wil me blijven horen spuien..
Spuien over duizend-en-één dingen, maar vooral over een nieuwe liefde die zich heeft ontloken in het hartje van het KHBO.
Er is niets meer, niets meer. Er is alleen maar Meneertje De Smedt en ik.
We omhelzen elkaar innig telkens als onze ogen kruisen. Woorden lijken niet meer nodig in deze toch wel wereld van verderf. Woorden zijn overbodig geworden voor ons. Weldra rukken we ons weg in dionysische staat.
Weg van de wereld, weg van de donkere, mystieke wereld, op weg naar onze eigen hemel.
Een hemel gemaakt in onze gedachten, een wereld die zich enkel afspeelt tussen onze lijven, en die een warme gloed met zich meebrengt.
Weggerukt word ik, terwijl ik verzonken ben in 'my dangerous mind'.
Weer met twee voeten op de grond nu.
Vanavond is het weer ik en thomas alleen... Zoals hij ken ik niemand en zal ik ook nooit iemand kennen.
Mijn hele lijf beeft bij de gedachte dat hij me aanraakt met zijn levendige, gevoelige vingers...
Gek word ik van hem, hij maakt me GEK!