Loslaten

Een vreemd gevoel.
Nieuwe gezichten, oude gezichten.
Groots en onbekend, niet vertrouwd en een beetje gekunsteld.
Eerste indrukken van onze nieuwe KHBO-campus, waarvan ik me niet snel kan ontdoen.
Het wordt niet gezegd, maar het is voelbaar. Iedereen loopt zowat verloren in het nieuwe grote gebouw dat we het 'onze' mogen noemen, maar het 'onze' nog niet voelen.
Het wordt niet gezegd.
We proberen ons altijd zo snel mogelijk aan te passen aan iets nieuws, in de hoop zo snel mogelijk het oude te vergeten. Niet omdat we het oude niet leuk vonden, maar omdat we moeten loslaten.
Zolang we maar niet te snel loslaten... en vergeten.
Vergeten is voor oude mensen, voor mensen die niet meer kunnen onthouden. Vergeten is nog niet voor ons.
En loslaten, loslaten moeten we niet.
Loslaten mogen we,
wanneer we er klaar voor zijn.